|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Ο Άγιος Αμβρόσιος είναι ένα κατεχόμενο χωριό της επαρχίας Κερύνειας και βρίσκεται τριάντα δύο χιλιόμετρα ανατολικά της πόλης της Κερύνειας, δίπλα από την ακτή. Στη βόρεια άκρη του χωριού αρχίζει το δάσος του Αγίου Αμβροσίου, ενώ τέσσερα χιλιόμετρα βορειοανατολικά βρίσκεται ο Λιμιώνας, ένα φυσικό λιμενικό καταφύγιο που την ασφάλεια και τις φυσικές διευκολύνσεις που παρείχε θα ζήλευαν και τα πλέον σύγχρονα τεχνικά λιμάνια.
Στα προχριστιανικά χρόνια ο χώρος που σήμερα κατέχει το χωριό αποτελούσε τη νεκρόπολη μιας μεγάλης πολιτείας που ονομαζόταν Μακαρία. Η Μακαρία ιδρύθηκε από Έλληνες που έφτασαν από την Αρκαδία κατά τον Τρωικό Πόλεμο. Μαζί με τη Μακαρία υπήρχε επίσης και μια δεύτερη πολιτεία που κτίστηκε από μετανάστες οι οποίοι έφθασαν από τη Θεσσαλία μη έχοντας δικό τους βασιλιά. Η Μακαρία διατηρήθηκε μέχρι το τέλος των βυζαντινών χρόνων, οπότε καταστράφηκε από τις αραβικές επιδρομές. Μετά την καταστροφή της Μακαρίας το 10 αιώνα μ.Χ., στη θέση των παλιών συνοικισμών κτίστηκαν τα χωριά Άγιος Αμβρόσιος, Καλογραία, Χάρτζια, και Μελανήσοικον.
Κύρια ασχολία των κατοίκων ήταν η γεωργοκτηνοτροφία. Καλλιεργούνταν ελιές, χαρουπιές, σιτηρά, και διάφορα φυτά απαραίτητα για την κτηνοτροφία. Ευδοκιμούσαν, επιπλέον, αχλαδιές, ροδακινιές, δαμασκηνιές, συκιές, καρυδιές και ροδιές. Το χωριό φημιζόταν για τα βερίκοκα (χρυσόμηλα) του καθώς ήταν το μοναδικό που μαζικά παρήγε το συγκεκριμένο είδος. Συνολικά στο χωριό υπήρχαν 11.000 βερικοκιές. Οι Αη-Γροσίτες, όπως αποκαλούσαν τους κατοίκους του χωριού, για να τιμήσουν το δέντρο συνέθεταν διάφορα τραγούδια αφιερωμένα στη βερικοκιά. Συγκεκριμένα, το τραγούδι τους συνοδευόταν από χορό καθώς γύρω από μικρά παιδιά, στολισμένα με κλαδιά και καρπούς βερικοκιάς, νεαρές κοπέλες ντυμένες στα μεταξωτά χόρευαν σε ρυθμό καλαματιανού. Μερικοί κάτοικοι ασχολούνταν επίσης με τα ψάρεμα, αφού στην περιοχή υπήρχε πλούσιο ψάρι, ενώ άλλοι καταπιάνονταν με την εκτροφή του μεταξοσκώληκα και τη μεταξουργία.
Πριν τη Τουρκική εισβολή του 1974, ο Άγιος Αμβρόσιος ήταν ένα αμιγές ελληνικό χωριό. Σήμερα οι νόμιμοι κάτοικοί του (όσοι έχουν απομένει ζωντανοί) ζουν στη προσφυγιά και κατοικείται από Τούρκους και Τουρκοκύπριους, ενώ το χωριό έχει μετονομαστεί σε Esentepe.
Ονομασία:
Το χωριό πήρε το όνομά του από τον Άγιο Αμβρόσιο στην χάρη του οποίου είναι αφιερωμένη και μια από τις μεγαλύτερες εκκλησίες της Κύπρου που κτίστηκε το 1910. Σήμερα η εκκλησία του Αγίου Αμβροσίου έχει μετατραπεί σε τζαμί. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|